พืชสกุลสาลี่มีถิ่นกำเนิดในบริเวณชายฝั่งและเขตภูมิอากาศแบบอบอุ่นของโลกเก่าจากชายฝั่งยุโรปตะวันตก แอฟริกาเหนือ จนถึงเอเชีย ส่วนใหญ่เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลาง สูง 10–17 เมตร ทรงค่อนข้างสูงชะลูด บางชนิดเป็นไม้พุ่มขนาดใหญ่ ส่วนใหญ่ผลัดใบ เฉพาะบางชนิดในตอนใต้ของจีนและเกาะไต้หวันที่ไม่ผลัดใบ พืชสกุลสาลี่ส่วนใหญ่ทนต่ออากาศหนาวอูณหภูมิ -25 ถึง -40 °ซ. ในฤดูหนาว ยกเว้นชนิดที่ไม่ผลัดใบที่ทนได้เพียงเกินกว่า -15 °ซ.

ใบ หลายขนาด ยาวตั้งแต่ 2–12 เซนติเมตร สีเขียวเป็นมัน บางชนิดมีขนปกคลุมสีออกขาวเงิน ขอบหยักละเอียด ทรงใบที่หลากหลายตั้งแต่รูปวงรีกว้างปลายแหลม รูปใบหอกแคบ

ดอกสีขาว พบน้อยชนิดที่มีสีอื่นเช่น เหลือง หรือ ชมพู ขนาด 2–4 เซนติเมตร และมี 5 กลีบ[5]

ผลเดี่ยว เนื้อนุ่ม ผิวบาง แกนแข็งเป็นพูหุ้มเมล็ดข้างใน (ซึ่งผลไม้แบบนี้เรียก pome —ผลไม้ที่ลักษณะแบบผลแอปเปิ้ล) ในชนิดที่เป็นพืชป่าผลมีขนาดเล็ก 1-4 เซนติเมตร ส่วนชนิดที่เพาะปลูกขนาดใหญที่สุดโดยเฉลี่ย ยาว 18 เซนติเมตร กว้าง 8 เซนติเมตร รูปทรงของผลมีหลากหลาย ตั้งแต่ทรงกลมถึงทรงยาวรีหัวแคบก้นกว้าง ซึ่งเรียกว่า ทรงลูกแพร์ (pyriform หรือ pear shape)

บางครั้งไม่สามารถแยกแยะ สาลี่ (แพร์) และแอปเปิ้ล ได้ด้วยรูปแบบของผลเสมอไป[6] ผลแพร์บางชนิดมีลักษณะคล้ายผลแอปเปิ้ลเช่น สาลี่จีน ความแตกต่างที่สำคัญคือ เนื้อของสาลี่มีเนื้อทราย (เซลล์หิน หรือ สเคลอรีด) ซึ่งเป็นที่มาของชื่อ สาลี่ (ซาหลี—沙梨)